بیوگرافی کالئو
تشکیل گروه و سال‌های اولیه
کالئو یک گروه موسیقی بلوز راک و ایندی فولک ایسلندی است که در سال هزار و سیصد و نود و یک در شهر موسفلس‌بایر، نزدیک ریکیاویک، تشکیل شد. این گروه متشکل از یوکول یولیوسون (خواننده اصلی و گیتاریست)، داوید آنتونسون (درامر)، دانیل کریستیان‌سون (بیسیست)، روبین پولاک (گیتاریست اصلی) و ثورلیفور گاوکورداویدسون (نوازنده هارمونیکا) است. یوکول، داوید و دانیل از دوران کودکی در مدرسه ابتدایی با یکدیگر دوست بودند و از هفده‌سالگی شروع به نواختن موسیقی کردند. در سال هزار و سیصد و نود و یک، با اضافه شدن روبین پولاک، گروه به شکل کنونی خود درآمد. نام «کالئو» که به معنای «صدا» در زبان هاوایی است، به دلیل علاقه یوکول به فرهنگ هاوایی انتخاب شد. گروه فعالیت خود را با اجراهای کوچک در فستیوال موسیقی ایسلند ایرویوز در سال هزار و سیصد و نود و یک آغاز کرد و با بازخوانی ترانه «بهار در واگلاسکوگی» به شهرت محلی دست یافت.
موفقیت با اولین آلبوم و ورود به صحنه جهانی
اولین آلبوم گروه، به نام «کالئو»، در سال هزار و سیصد و نود و دو توسط لیبل سنا در ایسلند منتشر شد. این آلبوم که برای بازار داخلی ایسلند تولید شده بود، با پنج ترانه در صدر جدول موسیقی ایسلند قرار گرفت و گواهینامه طلایی دریافت کرد. ترانه «همه دختران زیبا» از این آلبوم در سال هزار و سیصد و نود و سه با بیش از هشتاد و هفت میلیون استریم در اسپاتیفای به شهرت بین‌المللی رسید. پس از امضای قرارداد با لیبل آتلانتیک رکوردز در سال هزار و سیصد و نود و چهار، گروه به شهر آستین در تگزاس آمریکا نقل مکان کرد. حضور در فستیوال ساوث بای ساوث‌وست در سال هزار و سیصد و نود و چهار و بازخوردهای مثبت از رسانه‌هایی مانند اسکوایر و ان‌پی‌آر، جایگاه آن‌ها را در صحنه موسیقی بین‌المللی تثبیت کرد. این دوره نقطه عطفی برای معرفی سبک بلوز راک و فولک ایسلندی آن‌ها به مخاطبان جهانی بود.
آلبوم آ/ب و شهرت جهانی
در سال هزار و سیصد و نود و پنج، کالئو آلبوم دوم خود به نام «آ/ب» را منتشر کرد که عنوان آن از ایده وینیل‌های دوطرفه الهام گرفته شده بود. این آلبوم با تک‌آهنگ‌هایی مانند «راهی که پایین می‌رویم»، «بد نیست» و «نمی‌توانم بدون تو ادامه دهم» به موفقیت عظیمی دست یافت. ترانه «راهی که پایین می‌رویم» در جدول ترانه‌های آلترناتیو بیلبورد به رتبه اول رسید و در چندین کشور از جمله آمریکا، کانادا، استرالیا و انگلستان گواهینامه پلاتینیوم دریافت کرد. این آلبوم که بیش از یک میلیون نسخه در سراسر جهان فروخت، نامزدی جایزه گرمی برای بهترین اجرای راک در سال هزار و سیصد و نود و شش را برای ترانه «بد نیست» به ارمغان آورد. موسیقی کالئو در این آلبوم ترکیبی از بلوز دلتای سنگین، راک کلاسیک و ایندی فولک بود که با صدای قدرتمند و احساسی یوکول همراه شد و گروه را به یکی از برجسته‌ترین گروه‌های راک دهه تبدیل کرد.
آلبوم‌های بعدی و تأثیرات فرهنگی
کالئو پس از موفقیت «آ/ب»، آلبوم «سطح صداها» را در سال هزار و سیصد و نود و نه برنامه‌ریزی کرد، اما به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا، انتشار آن تا سال هزار و سیصد و صد به تعویق افتاد. این آلبوم با تک‌آهنگ‌هایی مانند «بیشتر می‌خواهم»، «بچه‌ام را بشکن» و «هویت دیگر» تنوع موسیقایی گروه را نشان داد. در سال هزار و چهارصد و چهار، آن‌ها چهارمین آلبوم خود به نام «احساسات ترکیبی» را منتشر کردند که بازتابی از تجربیات شخصی و سفرهای جهانی گروه بود. موسیقی کالئو که از هنرمندانی مانند جیمی هندریکس، کارلوس سانتانا و گروه‌های بلوز دهه‌های گذشته الهام گرفته شده، با صدایی متمایز و استفاده از گیتار رزوناتور، تأثیر عمیقی بر ژانر بلوز راک گذاشته است. اجراهای زنده آن‌ها در فستیوال‌هایی مانند کوچلا، لولاپالوزا و بونارو و حضور در برنامه‌های تلویزیونی مانند جیمی کیمل لایو، شهرت آن‌ها را به‌عنوان گروهی پرانرژی و تأثیرگذار تثبیت کرده است.
فعالیت‌های اخیر و جایگاه کنونی
کالئو در سال‌های اخیر به خلق موسیقی و تورهای جهانی ادامه داده است. تور «مبارزه یا پرواز» آن‌ها که ابتدا برای سال هزار و سیصد و نود و نه برنامه‌ریزی شده بود، به دلیل همه‌گیری به سال هزار و چهارصد و یک موکول شد و با استقبال گسترده‌ای روبرو شد. گروه همچنین با اجرای زنده ترانه «بچه‌ام را بشکن» در فانوس دریایی ثریدرانگار در سال هزار و سیصد و نود و نه، توجه رسانه‌ها را جلب کرد. یوکول یولیوسون، به‌عنوان رهبر گروه، با اشعاری که به موضوعات عمیقی مانند عشق، از دست دادن و خودشناسی می‌پردازند، توانسته ارتباط عاطفی قوی با مخاطبان برقرار کند. کالئو با حفظ ریشه‌های ایسلندی خود و ترکیب آن با تأثیرات آمریکایی، به یکی از گروه‌های برجسته در صحنه موسیقی جهانی تبدیل شده است. آن‌ها همچنان به نوآوری ادامه می‌دهند و با انتشار تک‌آهنگ‌هایی مانند «راک‌ان‌رولر» در سال هزار و چهارصد و چهار، جایگاه خود را به‌عنوان یکی از صداهای پیشرو در بلوز راک و ایندی فولک حفظ کرده‌اند.