بیوگرافی خوانندگان

زندگی اولیه و ریشه‌های هنری
سموئل "سم" اروین بیم، معروف به آیرن اند واین، در 26 ژوئیه 1974 در چاپل هیل، کارولینای شمالی به دنیا آمد و در کلمبیا، کارولینای جنوبی بزرگ شد. او در خانواده‌ای با ریشه‌های متوسط بزرگ شد، جایی که موسیقی بخشی از زندگی روزمره بود، اما نه حرفه‌ای اصلی. والدینش، اگرچه مشاغل معمولی داشتند، از علاقه سم به هنر حمایت کردند. او از کودکی به موسیقی، نقاشی، و ادبیات علاقه‌مند بود و در نوجوانی با گوش دادن به آثار نیک دریک، جانی میچل، و باب دیلن، به سبک فولک گرایش پیدا کرد. پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان، سم در دانشگاه ویرجینیا تکنولوژی در رشته هنر تحصیل کرد و سپس مدرک کارشناسی ارشد خود را در فیلم‌سازی از دانشگاه ایالتی فلوریدا گرفت. در اواخر دهه 1990، او به عنوان استاد فیلم در دانشگاه میامی کار می‌کرد و همزمان آهنگ‌هایی را در خانه ضبط می‌کرد. این ضبط‌های خانگی، که با تجهیزات ساده انجام می‌شد، پایه‌های پروژه آیرن اند واین را شکل دادند و سبک مینیمال و صمیمی او را تعریف کردند.

شروع حرفه موسیقی و موفقیت اولیه
سم بیم در اوایل دهه 2000 تصمیم گرفت ضبط‌های خانگی خود را تحت نام مستعار آیرن اند واین (Iron & Wine) منتشر کند، نامی که از یک مکمل غذایی به نام "Beef, Iron & Wine" الهام گرفته شده بود. او دموهای خود را برای لیبل Sub Pop فرستاد، و در سال 2002، اولین آلبومش، "The Creek Drank the Cradle"، منتشر شد. این آلبوم، که تنها با گیتار آکوستیک، بانجو، و صدای نرم و زمزمه‌مانند او ضبط شده بود، تحسین منتقدان را به دلیل سادگی و عمق احساسی‌اش برانگیخت. آهنگ‌هایی مانند "Lion’s Mane" و "Upward Over the Mountain"، که نامه‌ای عاطفی به مادرش بود، او را به عنوان یک ترانه‌سرای شاعرانه معرفی کردند. در سال 2004، EP "Our Endless Numbered Days" منتشر شد که با تولید حرفه‌ای‌تر و همکاری با برایان دک، کیفیت صدای واضح‌تری داشت. این آلبوم، با آهنگ‌هایی مانند "Naked As We Came"، به موفقیت تجاری بیشتری دست یافت و آیرن اند واین را در صحنه موسیقی ایندی-فولک تثبیت کرد.

تکامل موسیقایی و همکاری‌ها
در اواسط دهه 2000، آیرن اند واین از یک پروژه انفرادی به گروهی با اعضای ثابت تبدیل شد. آلبوم "The Shepherd’s Dog" (2007)، که با تهیه‌کننده برایان دک و نوازندگانی مانند جوی اندروز ضبط شد، نشان‌دهنده گسترش سبک او به سمت صداهای غنی‌تر و چندلایه بود. این آلبوم، با آهنگ‌هایی مانند "Boy with a Coin"، ترکیبی از فولک، راک، و عناصر جهانی مانند ریتم‌های آفریقایی را به نمایش گذاشت و به یکی از پرفروش‌ترین آثار او تبدیل شد. سم در این دوره با هنرمندانی مانند کلکسیکو همکاری کرد و آلبوم مشترک "In the Reins" (2005) را منتشر کرد که تلفیقی از فولک و موسیقی مرزی مکزیکی-آمریکایی بود. او همچنین در موسیقی متن فیلم‌هایی مانند "Garden State" (2004) و "Twilight" (2008) حضور داشت، که باعث شد آهنگ‌هایش به مخاطبان گسترده‌تری برسد. توانایی او در ترکیب اشعار شاعرانه با ملودی‌های متنوع، او را به یکی از برجسته‌ترین چهره‌های موسیقی ایندی تبدیل کرد.

آلبوم‌های بعدی و کاوش‌های جدید
در دهه 2010، آیرن اند واین به تکامل موسیقایی خود ادامه داد. آلبوم "Kiss Each Other Clean" (2011) با صدایی پاپ‌تر و استفاده از سازهای برنجی و کیبورد، به رتبه ششم جدول بیلبورد 200 رسید و نامزد جایزه گرمی شد. آلبوم "Ghost on Ghost" (2013) نیز با تأثیرات جاز و سول، نشان‌دهنده جسارت او در آزمایش ژانرهای جدید بود. در سال 2017، او آلبوم "Beast Epic" را منتشر کرد که بازگشت به سبک مینیمال و آکوستیک اولیه‌اش بود و با تحسین گسترده مواجه شد. سم در این دوره به موضوعات شخصی مانند عشق، خانواده، و گذر زمان پرداخت و اشعارش به دلیل تصاویر ادبی و عمق احساسی مورد ستایش قرار گرفتند. او همچنین با جیسکا هوپر، خواننده و ترانه‌سرا، همکاری کرد و آلبوم مشترک "Love Letter for Fire" (2016) را منتشر کرد. اجراهای زنده او، که اغلب با گروهی کامل یا به صورت انفرادی برگزار می‌شد، به دلیل صمیمیت و بداهه‌پردازی شهرت یافتند.