بیوگرافی خوانندگان

خاستگاه و کودکی
جیمز ادوارد اینگرام در شانزدهم فوریه سال هزار و نهصد و پنجاه و دو در شهر آکرون، اوهایو، به دنیا آمد. او در خانواده‌ای پرجمعیت و مذهبی بزرگ شد؛ پدرش، هنری اینگرام، راننده کامیون و شماس کلیسا بود و مادرش، آلما، در کلیسای محلی فعال بود. جیمز از کودکی در گروه کر کلیسا آواز می‌خواند و تحت تأثیر موسیقی گاسپل قرار گرفت. او در نوجوانی به نواختن پیانو، گیتار و درام علاقه‌مند شد و در گروه‌های محلی آکرون اجرا می‌کرد. علاقه او به موسیقی سول و آر‌اند‌بی از گوش دادن به هنرمندانی مانند ری چارلز و سم کوک شکل گرفت.

شروع مسیر موسیقایی
جیمز در اوایل دهه هزار و نهصد و هفتاد به لس‌آنجلس نقل مکان کرد تا رویای موسیقی‌اش را دنبال کند. او ابتدا به عنوان نوازنده پیانو در گروه «ریولation فانک» فعالیت کرد و برای هنرمندانی چون ری چارلز نوازندگی کرد. در سال هزار و نهصد و هشتاد، کوئینسی جونز، تهیه‌کننده سرشناس، صدای او را در یک نوار دمو شنید و از او دعوت کرد تا در آلبوم «دوست» همکاری کند. تک‌آهنگ «فقط یک بار» از این آلبوم، که جیمز خواننده اصلی آن بود، موفقیتی بزرگ کسب کرد و نامزدی جایزه گرمی را برای او به ارمغان آورد. این همکاری نقطه عطفی در حرفه او بود.

سال‌های اوج و موفقیت
در سال هزار و نهصد و هشتاد و دو، جیمز اولین آلبوم خود با عنوان «همیشه تو» را منتشر کرد که شامل آهنگ موفق «صد سال خیلی کم است» بود. او در دهه هشتاد با دوئت‌های برجسته‌ای مانند «عزیزم، به من بیا» با پتی آستین و «جایی آن‌جا» با لیندا رونستاد، به شهرت جهانی دست یافت. آلبوم «این عشق نیست» در سال هزار و نهصد و هشتاد و سه و تک‌آهنگ «نمی‌توانم به تو کمک کنم» با مایکل مک‌دونالد، او را به یکی از ستارگان آر‌اند‌بی تبدیل کرد. اجراهای او در برنامه‌های تلویزیونی و کنسرت‌ها، با صدای گرم و پراحساسش، طرفداران بی‌شماری جذب کرد. او همچنین برای موسیقی متن فیلم‌هایی مانند «بتهوون» و «شهر فرشتگان» آهنگ ساخت.

هویت موسیقایی و تأثیرات
جیمز اینگرام با ترکیب موسیقی سول، پاپ و آر‌اند‌بی، سبکی احساسی و فراگیر خلق کرد. صدای عمیق و پرشور او، همراه با توانایی‌اش در اجرای بالادهای عاشقانه، او را به یکی از برجسته‌ترین خوانندگان عاشقانه دهه‌های هشتاد و نود تبدیل کرد. او از نظر ترانه‌سرایی و تنظیم موسیقی نیز استعداد داشت و با هنرمندانی چون مایکل جکسون و آنیتا بیکر همکاری کرد. اینگرام با آهنگ‌هایی مانند «من شایسته عشق نیستم» پیام‌های عمیق عاطفی را منتقل کرد. تأثیر او بر خوانندگان بعدی مانند برایان مک‌نایت و حتی سبک‌های مدرن آر‌اند‌بی قابل مشاهده است.

زندگی خانوادگی و یادگار
جیمز اینگرام در سال هزار و نهصد و هفتاد و پنج با دبورا رابیسون ازدواج کرد و صاحب شش فرزند شد. او زندگی شخصی‌اش را خصوصی نگه می‌داشت و بیشتر وقت خود را صرف خانواده و موسیقی می‌کرد. اینگرام در طول زندگی‌اش با مشکلات سلامتی، از جمله سرطان مغز، مواجه شد و در بیست و نهم ژانویه سال دو هزار و نوزده در سن شصت و شش سالگی درگذشت. او با کسب دو جایزه گرمی و چندین نامزدی، به عنوان یکی از صداهای ماندگار آر‌اند‌بی شناخته می‌شود. آهنگ‌های او همچنان در قلب طرفداران زنده است و میراثش به عنوان هنرمندی که عشق و احساس را به موسیقی آورد، جاودانه باقی مانده است.