بیوگرافی خوانندگان

زندگی اولیه
دانی ادوارد هاتاوی در اول اکتبر سال هزار و نهصد و چهل و پنج در شهر شیکاگو، ایلینوی، به دنیا آمد. او در خانواده‌ای مذهبی و در محله‌ای فقیرنشین در سنت لوئیس، میزوری، بزرگ شد. مادرش، درولا هاتاوی، خواننده گاسپل بود و از کودکی او را با موسیقی کلیسایی آشنا کرد. دانی در سه سالگی شروع به آواز خواندن در کلیسا کرد و به دلیل صدای استثنایی‌اش به «پسر شگفت‌انگیز» معروف شد. او همچنین از مادربزرگش، که نوازنده پیانو بود، نواختن این ساز را آموخت. دانی در دانشگاه هاوارد در رشته موسیقی تحصیل کرد و در آنجا با استعدادهای دیگر آشنا شد که بعدها بر حرفه‌اش تأثیر گذاشتند.

آغاز حرفه
هاتاوی در اواخر دهه هزار و نهصد و شصت به عنوان نوازنده، آهنگساز و تهیه‌کننده در صحنه موسیقی شیکاگو فعالیت خود را آغاز کرد. او ابتدا به عنوان نوازنده پیانو و تنظیم‌کننده برای هنرمندانی چون کورتیس میفیلد و گروه ایمپرشنز کار کرد. در سال هزار و نهصد و شصت و نه، با امضای قرارداد با شرکت آتلانتیک رکوردز، اولین تک‌آهنگ خود به نام «صدا» را منتشر کرد که همکاری با روبرتا فلک بود. این آهنگ موفقیت متوسطی کسب کرد، اما توانایی او در ترکیب موسیقی گاسپل با سول و جاز را به نمایش گذاشت. هاتاوی به سرعت به عنوان هنرمندی چندوجهی شناخته شد که هم در نوازندگی و هم در آوازخوانی مهارت داشت.

اوج شهرت
دانی هاتاوی در سال هزار و نهصد و هفتاد با انتشار آلبوم «همه‌چیز همه‌چیز است» به شهرت رسید. این آلبوم شامل آهنگ‌های محبوبی مانند «جهان» و «جهان حسادت» بود که پیام‌های اجتماعی و احساسی عمیقی داشتند. همکاری او با روبرتا فلک در آلبوم «روبرتا فلک و دانی هاتاوی» در سال هزار و نهصد و هفتاد و دو، که شامل آهنگ موفق «کجا عشق است» بود، او را به اوج شهرت رساند. اجراهای زنده او، به‌ویژه در سالن‌های معروف مانند تروبادور در لس‌آنجلس، با استقبال گسترده‌ای مواجه شد. آلبوم «زنده» که در سال هزار و نهصد و هفتاد و دو منتشر شد، به یکی از بهترین آثار زنده سبک سول تبدیل شد.

تأثیر و سبک
دانی هاتاوی به عنوان یکی از پیشگامان موسیقی سول شناخته می‌شود که با ترکیب گاسپل، جاز، بلوز و پاپ، سبکی منحصربه‌فرد خلق کرد. صدای گرم و پراحساس او، همراه با مهارتش در نواختن پیانو و تنظیم موسیقی، او را از دیگر هنرمندان زمان خود متمایز می‌کرد. ترانه‌های او اغلب به موضوعات اجتماعی مانند فقر و نابرابری می‌پرداختند، اما در عین حال عاشقانه و شخصی بودند. هاتاوی از هنرمندانی چون استیوی واندر و ماروین گی الهام گرفت و خود الهام‌بخش نسل‌های بعدی، از جمله آلیشیا کیز و جان لجند شد. او همچنین در تنظیم موسیقی برای فیلم‌هایی مانند «بیا به مکزیک برگردیم» مشارکت داشت.

زندگی شخصی و میراث
دانی هاتاوی با همسرش، یولالا هانتلی، که در دانشگاه با او آشنا شده بود، ازدواج کرد و صاحب دو دختر به نام‌های یولالا دانی و کنیا شد. او در طول زندگی‌اش با افسردگی و مشکلات روانی دست و پنجه نرم کرد که بر حرفه‌اش تأثیر گذاشت. در سیزدهم ژانویه سال هزار و نهصد و هفتاد و نه، دانی در سن سی و سه سالگی به طرز غم‌انگیزی در نیویورک درگذشت. مرگ او که به عنوان خودکشی گزارش شد، شوک بزرگی به دنیای موسیقی وارد کرد. با وجود عمر کوتاه حرفه‌ای‌اش، هاتاوی با آثاری عمیق و احساسی، تأثیر ماندگاری بر موسیقی سول گذاشت و هنوز هم به عنوان یکی از بزرگ‌ترین خوانندگان و نوازندگان این سبک شناخته می‌شود.